|
||||||||
“ This is one of the most special recordings I have ever done. It’s being dedicated to my dear friend, Georgia Louis, the great 1960s Gospel and Blues singer… “ Zanger/gitarist en songwriter Paul Gabriel uit New England (de regio in het uiterste noordoosten van de Verenigde Staten) bracht aanvang augustus zijn nieuwste album ‘Man of Many Blues’ bij Smoke Ring Records uit. Producer was collega Duke Robillard en de opnames gebeurden in Lake West Studio in West Greenwich, Rhode Island. Andere gasten waren zangeres Christine Ohlman en de Blues Music Award-genomineerde Sugar Ray Norcia (Sugar Ray & the Bluetones). Gabriel draagt zijn album op aan de blueszangeres Georgia Louis (1932-2014). Georgia was de eerste afro-amerikaanse vrouw met een eigen tv-show “TV Gospel Time with Georgia Louis”. Wat meer over Paul Gabriel. Hij werd in 2014 genomineerd voor de Blues Music Award, kreeg in 2018 van de Connecticut Blues Society de Lifetime Achievement Award en is in 2018 opgenomen in de CT Blues Hall of Fame. Gabriel is te horen op 3 Harry Chapin-albums, hij speelde slide gitaar op het met een Grammy genomineerd album ‘Mama’s Blues’ van Rory Block en toerde met Michael Bolotin (Bolton). Zijn voorlaatste release ‘What's The Chance’ werd ook geproduceerd door Duke Robillard en werd in 2014 genomineerd voor een Blues Music Award. Hoewel hij bijna altijd optreedt met een bluesband onder zijn eigen naam, is Gabriel ook lid geweest van verschillende andere groepen, met name Blue In The Face, The Mojomatics en de HooDoo Band. Op de tracklist van ‘Man of Many Blues’ staan 13 originele songs en wordt Paul Gabriel ondersteund door een all-star cast van muzikanten, waaronder Duke Robillard (akoestische archtop & elektrische gitaar), Scott Spray (een veteraan van de band van Johnny Winter), een oude Gabriel-vriend en bandlid Frank Davis, Paul Opalach (bas), Mark Teixeira (drums), Sugar Ray Norcia (mondharmonica op “It Be That Way Sometime”), Bruce Bears (piano en Hammondorgel), Lonnie Gasperini (Hammondorgel), Howard Eldridge (zang op “No Finance No Romance”), Christine Ohlman (achtergrondzang), Mark Earley (tenor en bariton sax) & Doug James (bariton sax). Zowel Bruce Bears als Mark Texeira zijn al lang lid van de Duke Robillard Band. Howard Eldridge speelde in de band van Matt “Guitar” Murphy en The Blues Brothers Band, Mark Earley met Roomful of Blues en Doug James met Roomful en The Jimmie Vaughan Band. Tijdens de opnames speelde Gabriel op een speciale Les Paul gitaar en Fender Super Reverb Amp, die een zeer inspirerende toon levert, enigszins herinnerend aan Michael Bloomfield (1943-1981), zijn favoriete gitarist. Op zijn nieuwe soloalbum ‘Man of Many Blues’ demonstreert Paul Gabriel uitgebreid zijn veelzijdigheid. Hij doet dit al vanaf de opener “I Feel Good”, die rustig begint, maar omslaat in een swingende shuffle. “Maybe We Can Talk Awhile” is een gelaten, wat jazzy intermezzo en “It Be That way Sometimes” een slenterend nummer. Op “No Finance, No Romance” (een nummer dat hij schreef met Vince Cleary) hekelt hij de liefde rockend, in de instrumental “Blues for Georgia” klinkt hij nostalgisch en op “Second Story Man”, “Man of Many Blues” en “Face Full of Frown” zet Duke Robillard duidelijk zijn stempel. “On That Train” schreef hij samen met Howard Russell, “Just a Bitterness” is het meest bluesy nummer op de cd en in “Dear John Letter”, de afsluiter, is het nog eenmaal genieten van de mooie achtergrondzang van Christine Ohlman. Paul Gabriel mag zich terecht al jaren een pionier, een veelzijdig man van de blues, noemen. Hij doet dit in alle blues-toonaarden op zijn nieuwe release ‘Man of Many Blues’. “ For years Paul Gabriel can rightly call himself a pioneer, a versatile blues man. He does this in all blues keys on his new release ‘Man of Many Blues’. “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: Lyrics/music © 2019 by: Paul Gabriel, unless where else [noted: 5,10] - Produced by: Duke Robillard Album line-up: Discography Paul Gabriel:
|
||||||||
|
||||||||
